Ինչու՞ են մարդիկ գոռում

Մի անգամ ուսուցիչը հարցրեց իր աշակերտներին.

-Ինչու՞  են մարդիկ գուռում կռվելու ժամանակ:

-Որովհետև կորցնում են ինքնատիրապետումը,-ասաց մեկը:

-Բայց ինչու գոռալ,եթե այդ մարդը գտնվում է քո կողքին,-հրացրեց ուսուցիչը,-չի կարելի նրա հետ խոսել ցածրաձայն:Ինչու բղավել:

Աշակերտները առաջարկում էին իրենց պատասխանները,բայց դրանցից ոչ մեկը չէր բավարարում ուսուցչին:Վերջիվերջո նա բացատրեց.

Երբ մարդիկ դժգոհ են միմյանցից և կռվում են,նրանց սրտերը բաժանվում են միմյանցից:Որպեսզի այդ հեռավորության վրա մարդիկ կարողանան իրար լսել,նրանք ստիպված բղավում են:Այնքան ուժգին են նրանք վիճում,այնքան բարձրաձայն են գոռում:

-Իսկ ի՞նչ է կատարվում,երբ մարդիկ սիրահարվում են:

Նրանք չեն գոռում,ընդհակառակը,խոսում են ցածր:Դա հետևանք է նրա,որ նրանց միջև հեռավորությունը շատ փոքրիկ է:

-Իսկ ի՞նչ է կատարվում,երբ մարդիկ ավելի ուժգին են սիրահարվում,-շարունակեց ուսուցիչը:

Նրանք չեն խոսում,այլ միայն շշնջում են և նրանց սրտերն ավելի են մոտենում:Վերջում նույնիսկ շշնջալ պետք չի,նրանք միայն նայում են նայում են միմյանց և հասկանում են ամեն ինչ առանց խոսքերի:Այդպես լինում է այն ժամանակ,երբ իրար հետ երկու սիրող մարդիկ են:

Եվ այսպես,երբ վիճում եք,մի թողեք ձեր սրտերին հեռանալ իրարից ,մի արտասանեք այնպիսի բառեր,որոնք էլ ավելի կմեծացնեն ձեր միջև հեռավորությունը:Գուցե գա այնպիսի օր,երբ այդ հեռավորությունը այնքան կմեծանա,որ դուք երբեք չեք գտնի հետդարձի ճամփան:

Սի'րեք զմիմյանց: